Historia parafii
Parafię w Kobylej Górze erygowano w 1403 r. Niestety akt erekcyjny spłonął podczas pożaru kościoła w XVI wieku, kolejny został wystawiony w 1677 r. W przekazach archiwalnych z 1566 roku znajdujemy informację o istniejącej tu szkole, której rektorem był niejaki Andrzej. Od zarania swego istnienia, pod względem administracji kościelnej, obszar ten należał do diecezji wrocławskiej. Stan taki, pomimo zmian granic państwowych, istniał aż do 1821 r., kiedy to dekanat ostrzeszowski na mocy bulli papieża Piusa VII włączony został do archidiecezji poznańskiej. Do XVII w., wtedy utworzono dekanat ostrzeszowski, przynależała do dekanatu sycowskiego zaś od siedemnastego stulecia nieprzerwanie do dekanatu ostrzeszowskiego. W 1992, kiedy decyzją Ojca Świętego Jana Pawła II powstała diecezja kaliska parafia weszła w jej skład.

Od zarania istnienia parafii jej główną patronką jest święta Jadwiga Śląska, ku czci której obchodzony jest odpust 16 października, potwierdza to bulla papieża Benedykta XIV z 1751 r. Poza tym obchodzono dawniej też odpusty ku czci świętych Benona i Tekli oraz w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Na mocy bulli papieża Piusa VI z 1778 w parafii obchodzi się jako główny odpust Przemienienia Pańskiego. Do II wojny światowej na odpust ten przybywali pielgrzymi z parafii Cieszyn koło Międzyborza. Nie wiadomo, od kiedy parafianie cieszyńscy pielgrzymowali do Kobylej Góry, ale według podań pielgrzymka ta zrodziła się, kiedy w Cieszynie panowała epidemia zaraźliwej choroby, która ustąpiła po tym, jak mieszkańcy udali się na odpust Przemienienia Pańskiego, aby prosić Chrystusa o odwrócenie zarazy. Prośba udręczonych ludzi została wysłuchana i od tej pory co roku cieszynianie pielgrzymowali do Kobylej Góry na sierpniowy odpust. Niestety po II wojnie światowej ten zwyczaj zaniknął.

Niestety nie wiemy kiedy w Kobylej Górze wzniesiony został pierwszy kościół. Z pewnością powstał w XIV w. chociaż mógł istnieć w wieku XIII po kanonizacji świętej Jadwigi Śląskiej, która od początku była główną patronką parafii. Jak już wspomniano parafię erygowano na początku XV wieku. Przez stulecia świątynie tutejsze wznoszono z drewna, które było podstawowym materiałem budulcowym, z tego też powodu padały one, wraz z całym miasteczkiem, pastwą płomieni. Pierwszy kościół spłonął w XVI w., kolejny w końcu XVIII. Dlatego w 1806 r. ówczesny patron tutejszego kościoła Ignacy Cielecki rozpoczął budowę kościoła murowanego. Świątynię wzniesiono w nowym miejscu na północno-wschodnim narożniku rynku, poprzednie stały w miejscu, gdzie obecnie usytuowany jest budynek gimnazjum. Budowę ukończono w 1807 r. Zaraz po zakończeniu robót budowlanych kościół poświęcono i niezwłocznie rozpoczęto w nim posługę religijną. Od tej pory nieprzerwanie służy ona wiernym.